Borghese Bahçeleri hakkında bilmek istediğiniz her şey

Villa Borghese'nin kalbinde, hafif eğimli çimler, çiçekli çalılar ve gölgeli Yollarla çevrili büyüleyici bir insan yapımı göl yer almaktadır. Bu İngiliz tarzı düzende dolambaçlı yollar, yeşilliklerin arasına yerleştirilmiş klasik heykeller ve sessiz düşünme için yerleştirilmiş banklar bulunmaktadır. Kıyı boyunca yürürken, durgun, yeşil suda süzülen zarif kuğular ve dallarını göle doğru eğen söğütlerin hafif hışırtısı sizi karşılıyor.

Gölün ortasındaki küçük yapay bir adadan yükselen Tempietto di Esculapio, Roma tıp tanrısına adanmış neoklasik bir tapınaktır. 18. yüzyılın sonlarında Antonio ve Mario Asprucci tarafından inşa edilen tapınakta ince İyon sütunları ve Asklepios heykelini barındıran bir alınlık bulunmaktadır. Sadece kayıkla erişilebilen ada, ördeklerin ve kaplumbağaların güneşlendiği selvi ağaçları ve taş çıkıntılarla çevrilidir.

Bir zamanlar Kardinal Scipione Borghese tarafından avlanmak için ayrılan bu alan, günümüzde eşsiz mimari ve doğal özellikleriyle karakterize edilen sakin bir yeşil alandır. Via Pietro Raimondi üzerindeki kapıdan girdiğinizde, Pietro ve Gian Lorenzo Bernini'nin anıtsal sütunlarıyla kaplı büyük caddelerle karşılaşacaksınız.

Bu heykelsi sütunlar parkın tasarımına klasik bir dokunuş katıyor. Parkın kalbinde, bölgenin tarihi önemini yansıtan önemli bir özellik olan Silenus Fıskiyesi yer almaktadır. Parkın adı, 19. yüzyılın sonlarına kadar burada dolaşan geyik ve ceylanların varlığından gelmektedir.

Bahçeler 1911 Uluslararası Sanat Sergisi için tasarlanmış ve mimar Cesare Bazzani tarafından tasarlanan ve Valle Giulia'yı Villa Borghese'ye bağlayan yeni merdiveni süslemesi amaçlanmıştır. Duvarlarla çevrili bir alan içinde iki zarif nymphaeum (Klasik tarzda fıskiyeler) bulunmaktadır.

Düzen, bakımlı çimler, yontulmuş çitler ve korkuluklar içermekte ve mimari ile doğanın uyumlu bir karışımını oluşturmaktadır. Bu bahçeler, ana villaya zarif bir giriş noktası olarak hizmet vermekte ve 20. yüzyılın başlarındaki bahçe tasarımını yansıtmak ve takdir etmek için bir alan sunmaktadır. Burada süslü tavanları ve koridorları olan ve her ayın ilk Pazar günü ücretsiz giriş imkanı sunan bir Müze de bulunmaktadır.

Piazzale Scipione Borghese olarak da bilinen bu bahçe, sakin ve klasik bir ambiyans sunmaktadır. Merkezinde, dairesel bir havuz içinde sahte bir uçurumun tepesinde Venüs heykeli bulunan Fontana di Venere (Venüs Fıskiyesi) yer almaktadır.

Fıskiyelerin çevresinde kaideler üzerinde dekoratif vazolar ve bazıları Pietro ve Gian Lorenzo Bernini'ye atfedilen hermler de dahil olmak üzere Klasik heykeller yer almaktadır. Çitlerle ve korkuluklarla çevrili bahçe, villanın neoklasik estetiğini yansıtan samimi ve uyumlu bir alan yaratmaktadır.

Titizlikle restore edilmiş bu 17. yüzyıl Bahçelerinde gizli bir botanik cennetine adım atın. Bunlar dört bölüme ayrılmıştır:

1. Giardino dei Melangoli: 'Acı Portakal Bahçesi' olarak da bilinen bu alanda, koruyucu duvarlara karşı yetiştirilen çeşitli limon ve misket limonu türleri de dahil olmak üzere sıra sıra narenciye ağaçları bulunmaktadır.
   
2. Giardino dell'Uccelliera: Roma çinileriyle çevrili geometrik "kaset" çiçek tarhlarıyla karakterize edilen bu bahçe, tarihsel olarak soğanlı bitkiler yetiştirmek için kullanılmıştır.
   
3. Giardino della Meridiana: Yaklaşık 1680 yılında inşa edilen ve bir zamanlar kümes hayvanları alanı olan bu bahçe, günümüzde yıldız şeklinde bir merkezi çiçek tarhına sahiptir ve 1.500'den fazla viyola cornuta ve antika güllerle bezenmiştir.
   
4. Giardino delle Erme: Diğer Bahçeler için bir kreş görevi gören bu bahçede Klasik Roma hermleri ve merkezi bir mermer fıskiyeler, huzurlu bir düşünme alanı oluşturmaktadır.
   Her bahçe duvarlarla çevrili olup samimi ve düşündürücü bir atmosfer yaratmaktadır. Restorasyon çalışmaları orijinal yerleşim planlarını koruyarak ziyaretçilerin bu gözlerden uzak alanların tarihi ve botanik zenginliğini deneyimlemelerine olanak sağlamıştır.

Antonio Asprucci tarafından 1789 yılında tasarlanan neoklasik Tempietto di Diana, süslü bir kubbeyi destekleyen sekiz Korint sütunu ile dairesel bir yapı olarak durmaktadır. Arşitrav, gece ışığının ve ormanların tanrıçası olarak Diana'yı onurlandıran Latince 'NOCTILVCAE SILVARVM POTENTI' yazısını taşımaktadır.

Tanrıçayı bir oka uzanırken tasvir eden orijinal mermer Diana heykeli, 1807 yılında Fransa'ya satılmasının ardından bugün Louvre Müzesi'nde bulunmaktadır. Bugün tapınak, ziyaretçilerine yemyeşil doğası ve Klasik Heykelleri arasında geçmişe bir bakış sunan huzurlu bir sığınaktır. Yavaş bir yürüyüş, sessiz bir düşünme anı ya da sadece sanat ve doğanın uyumlu karışımının tadını çıkarmak için ideal bir noktadır. Yakınlarda, 19. yüzyıldan kalma ilginç bir hidrolik saat olan Clepsydra'yı da bulacaksınız.

Villa Borghese'deki Tempio di Antonino e Faustina, 1792-1793 yıllarında Prens Marcantonio Borghese tarafından inşa edilen neoklasik bir çılgınlıktır. Mimar Cristoforo Unterperger tarafından tasarlanan tapınak, antik Roma yapılarından otantik parçalar içeren dekoratif bir kalıntı olarak tasarlanmıştır. Bu, 18. yüzyıl Avrupa'sında İngiliz peyzaj tasarımından esinlenerek bahçelerde pitoresk "köşkler" yaratma eğilimiyle uyumludur.

Tapınak, İmparator Antoninus Pius'un eşi Yaşlı Faustina'nın heykelini destekleyen merkezi bir kaide ile yarım daire şeklinde bir apsise sahiptir. Yapıyı çevreleyen iki sunak, Caffarella Vadisi'ndeki Herodes Atticus Villası'na atıfta bulunan Yunanca yazıtların kopyaları ve Latince çevirileriyle süslenmiştir. Kompozisyonun tamamı, çevredeki manzarayla kusursuz bir şekilde harmanlanan antik kalıntıların estetiğini çağrıştırıyor.