Romeinse Catacomben: Een korte tijdlijn
2e eeuw na Christus - De geboorte van de christelijke catacomben
De eerste christenen, die vervolgd werden, begonnen hun doden te begraven in ondergrondse tunnels buiten de muren van de stad Rome. Deze verborgen begraafplaatsen zijn tegelijkertijd heilige plekken voor aanbidding en herdenking.
3e eeuw na Christus - Uitbreiding & erkenning
De Catacomben van St. Callixtus worden de officiële begraafplaats van de Kerk van Rome. Veel pausen en christelijke martelaren liggen hier begraven, wat hun religieuze betekenis versterkt.
4e eeuw na Christus - Het einde van de vervolging
Toen keizer Constantijn het christendom legaliseerde (Edict van Milaan, 313 na Christus), werden er grote basilieken gebouwd over belangrijke catacomben, waaronder die van St. Agnes en St. Sebastian. Terwijl de begrafenissen doorgaan, verdwijnt de noodzaak voor geheimhouding.
5e - 9e eeuw na Christus - Verval en verlatenheid
Terwijl bovengrondse kerken en begraafplaatsen het overnemen, raken de catacomben in verval. Pelgrims bezoeken nog steeds de graven van martelaren, maar veel relikwieën worden naar kerken in Rome gebracht om daar veilig te worden bewaard.
16e - 19e eeuw na Christus - Herontdekking & studie
Archeologen beginnen de catacomben te onderzoeken en te documenteren. Paus Gregorius XIII geeft opdracht tot het bestuderen van deze ondergrondse locaties, terwijl de crypte van de kapucijnen, versierd met botten van broeders, een spookachtig memento mori wordt.
20e - 21e eeuw AD - Behoud & toerisme
Het Vaticaan en de Italiaanse autoriteiten restaureren en beschermen de catacomben en maken er een bezienswaardigheid van die je niet mag missen. Vandaag de dag bieden ze een zeldzame blik op het vroege christelijke leven onder de oppervlakte van Rome.
Gedetailleerde geschiedenis van Romeinse catacomben