Catacomben van Rome blootleggen Geschiedenis

Rome Catacomben Tijdlijn

2e eeuw: Vroege christenen begonnen de catacomben te gebruiken als begraafplaats, gedreven door de strenge begrafenisregels van de stad.
3e eeuw: De catacomben breiden zich snel uit en worden geavanceerder, met kamers voor begrafenisbanketten en familiegraven.
4e eeuw: Keizer Constantijn vaardigde het Edict van Mila uit, dat godsdienstvrijheid verleende en leidde tot een daling van het aantal catacomben.
6e eeuw: Catacomben worden vanaf dat moment alleen nog gebruikt voor de herdenking van martelaren en worden helaas op grote schaal vernield.
10e eeuw: Catacomben raken verlaten en relikwieën worden verplaatst naar de bovengrondse basilieken.
16e eeuw: De herontdekking van de Catacomben door Antonio Bosio, een baanbrekend archeoloog, brengt deze verborgen ondergrondse wereld onder de aandacht.
17e-19e eeuw: Wetenschappers en ontdekkingsreizigers blijven het ingewikkelde netwerk van tunnels en kamers in de catacomben blootleggen en documenteren.
19e eeuw: De catacomben werden een populaire bestemming voor toeristen en trokken bezoekers van over de hele wereld.

Geschiedenis van de Catacomben van Rome uitgelegd

Vroegchristelijke begrafenissen

2e eeuw na Christus

In de 2e eeuw na Christus ontstonden de catacomben als begraafplaatsen vanwege de beperkende wetten op begraven in de stad. Vroege christenen, op zoek naar een veilige plek om hun overleden geliefden te eren en hun geloof te belijden, begonnen deze ondergrondse tunnels te gebruiken als begraafplaats. Ze werden niet alleen een laatste rustplaats voor de gelovigen, maar ook ruimtes voor gemeenschappelijke bijeenkomsten, waaronder begrafenisbanketten en herdenkingsdiensten. Deze tombes hebben unieke kunstwerken en inscripties die het christelijke geloof in deze periode uitbeelden.

Gouden eeuw van Catacomben

3e eeuw na Christus

In deze periode bereikten de catacomben hun hoogtepunt in omvang en verfijning. Uitgewerkte fresco's sierden de muren van de grafkamers, met scènes uit de Bijbel en een artistieke expressie van het vroege christendom. Families verwierven privégraven in de catacomben en creëerden intieme ruimtes voor herdenking en herdenking in de vorm van begrafenisbanketten en familiegraven. De graftombes werden gebruikt om de dood van martelaren en andere belangrijke figuren in het christelijk geloof te herdenken, waardoor het een belangrijk centrum werd voor christelijke devotie en pelgrimstochten.

Verval van de Catacomben

4e tot 10e eeuw na Christus

Met de uitvaardiging van het Edict van Milaan door keizer Constantijn, dat godsdienstvrijheid verleende, kwam er in Rome een einde aan de vervolging van christenen. Dit resulteerde in een verschuiving in begraafpraktijken, waarbij mensen afstapten van de catacomben. Dit zorgde er echter ook voor dat Romeinse christenen massaal naar de catacomben trokken op zoek naar relikwieën van de martelaren, wat leidde tot plundering en vandalisme. In de 6e eeuw na Christus werden de catacomben voornamelijk gebruikt voor de herdenking van martelaren en pas in de 7e eeuw na Christus werden er enkele schilderingen toegevoegd. De catacomben werden ook geschonden tijdens de invasies van Ostrogoten, Vandalen en Longobarden, die op zoek waren naar waardevolle schatten uit de tunnels. Toen de 10e eeuw na Christus aanbrak, werden de catacomben praktisch verlaten en werden de heilige relikwieën overgebracht naar bovengrondse basilieken.

Herontdekking van de Catacomben

16e-19e eeuw na Christus

De catacomben werden in de 16e eeuw herontdekt dankzij Antonio Bosio, een gewaardeerd archeoloog, die tientallen jaren wijdde aan het verkennen en onderzoeken van deze ondergrondse wonderen, met als hoogtepunt zijn werk "Roma Sotterranea" dat in 1632 werd gepubliceerd. Giovanni Battista de Rossi, een andere prominente archeoloog, bevorderde de professionele studie van catacomben met uitgebreid onderzoek en publicaties. In 1956 en 1959 werden er nog meer catacomben ontdekt in de buurt van Rome, waardoor ons begrip van de vroegchristelijke kerk werd verrijkt. Hun ontdekkingen onthulden niet alleen het historische belang van de catacomben, maar droegen ook bij aan een breder begrip van de oude Romeinse samenleving en vroegchristelijke praktijken.

Bouw van Romeinse catacomben

Bekwame graafmachines, fossors genaamd, waren verantwoordelijk voor het uithakken van deze ingewikkelde tunnels en kamers. Ze hakten minutieus galerijen, gangen en smalle trappen uit die meerdere verdiepingen naar beneden liepen en zo een groot ondergronds labyrint creëerden. Ze maakten gebruik van de natuurlijke eigenschappen van tufsteen, een vulkanisch gesteente waarin je gemakkelijk kon graven maar dat na verloop van tijd hard werd, waardoor de catacomben stabiliteit kregen.

Een van de innovatieve technieken die werd gebruikt was het uithakken van grafnissen, bekend als loculi, in de muren. Deze loculi, die ongeveer 40 tot 60 centimeter hoog en 120 tot 150 centimeter lang waren, werden ontworpen om de overledene vast te houden. Er werden ook kamers gebouwd voor stenen sarcofagen, waarin lichamen werden geplaatst en verzegeld met platen met details van de overledene.

De bouw van de catacomben had te maken met uitdagingen, zoals het arbeidsintensieve graafproces en de noodzaak van een goede structurele ondersteuning. Ondanks deze obstakels werden de catacomben in de loop der tijd zorgvuldig uitgehouwen en uitgebreid tot een indrukwekkend staaltje ingenieurskunst en een bewijs van het vernuft van de oude ambachtslieden.

Religieuze betekenis en vroegchristelijke praktijken

Voor de vroege christenen dienden de catacomben als heilige begraafplaats. Hoewel het concept van catacomben voortkwam uit Joodse begraafpraktijken, waren er tegen het einde van de 6e eeuw meer dan 60 Christelijke catacomben. Deze catacomben boden niet alleen een rustplaats voor de overledenen, maar dienden ook als verbindingspunt voor verschillende christelijke gemeenschappen. De kunst in de catacomben beeldde sociale hiërarchieën uit en gaf de idealen en wereldbeelden weer van de vroege christenen in de eerste eeuwen.

Sommige geleerden suggereren dat de catacomben vooral werden gebruikt voor herdenkingsbijeenkomsten en niet echt werden gebruikt als schuilplaats tijdens perioden van vervolging.

Begrafenisgebruiken en -rituelen in de Catacomben.

Graafmachines, fossors genaamd, bouwden enorme gangenstelsels in de catacomben en creëerden zo een ondergronds netwerk met meerdere verdiepingen. Deze galerijen, die verschillende verdiepingen naar beneden liepen, waren met elkaar verbonden door smalle treden. De gangen zelf waren ongeveer 2,5 bij 1 meter groot en in de muren waren grafnissen uitgehouwen, loculi genaamd.

Lichamen werden in hun kleren en gewikkeld in linnen in stenen sarcofagen geplaatst. De kamer werd afgesloten met een plaat met daarop details zoals de naam, leeftijd en sterfdatum. De bewaard gebleven frescodecoraties vormen een waardevol bewijs van vroegchristelijke kunst, aanvankelijk met Romeinse stijlen die waren aangepast voor religieuze doeleinden. Sommige families waren zelfs in staat om kamers te bouwen die cubicula werden genoemd, die meerdere loculi herbergden en architectonische elementen voor decoratieve doeleinden boden. Het waren in wezen familiegraven, waar overleden familieleden samen konden rusten.

Artistieke nalatenschap in de Romeinse Catacomben

Christelijke kunst in de catacomben kan worden ingedeeld in drie categorieën: iconografisch, stilistisch en technisch. Van de 1e tot de 6e eeuw kende de Romeinse christelijke catacomben een opeenvolging van artistieke fasen, waaronder een vroege fase, een oudtestamentische fase en een nieuwtestamentische fase. De bewaard gebleven frescodecoraties vormen het belangrijkste bewijs voor vroegchristelijke kunst. Ze lieten aanvankelijk Romeinse stijlen zien die waren aangepast van seculiere iconografie voor religieuze doeleinden.

De catacomben bevatten ook architecturale elementen die artistieke programma's ondersteunden. De cubicula's die werden gebruikt voor familiebegrafenissen boden een canvas voor decoratieve versieringen. Bovendien dienden de gebogen verzonken gebieden binnen de muren, bekend als arcosolia, als uitstekende ruimtes voor artistieke expressie.

De artistieke nalatenschap van de catacomben biedt niet alleen inzicht in het christendom, maar ook in de bredere Romeinse artistieke tradities van die tijd en weerspiegelt de samensmelting van Romeinse en vroegchristelijke invloeden.

Romeinse catacomben vandaag

Sinds de 20e eeuw worden de catacomben gezien als een populaire bezienswaardigheid die toeristen van over de hele wereld trekt. Ze zijn ook een belangrijke archeologische vindplaats die een unieke en fascinerende blik biedt op de geschiedenis van het vroege christendom en de rol die het speelde in de ontwikkeling van de stad. Bezoekers kunnen deze ondergrondse graven verkennen en meer te weten komen over de levens en het geloof van degenen die hier eeuwen geleden begraven lagen.

Verken de Catacomben in Rome

FAQs over Rome Catacomben

Hoe oud is Rome Catacomben?

De Catacomben dateren uit de 2e eeuw na Christus en zijn dus meer dan 1800 jaar oud.

Hoe lang duurde het om de Catacomben van Rome te bouwen?

De catacomben werden niet in een bepaald tijdsbestek gebouwd. Ze werden in de loop van verschillende eeuwen uitgebreid toen meer kamers en doorgangen werden uitgehakt door bekwame opgravers, voornamelijk tussen de 2e en 5e eeuw na Christus.

Wie bouwde de Catacomben in Rome?

De catacomben zijn niet ontworpen door een specifieke architect. Bekwame graafmachines, bekend als fossors, waren verantwoordelijk voor het creëren van het ingewikkelde ondergrondse netwerk.

Wat is de historische betekenis van de Catacomben van Rome?

De Catacomben speelden een belangrijke rol in de vroegchristelijke geschiedenis en dienden als begraafplaats en gebedsplaats in tijden van vervolging. Ze bieden inzicht in vroegchristelijke praktijken en het culturele landschap van het oude Rome.

Waar liggen de Romeinse Catacomben?

De catacomben liggen verspreid over verschillende gebieden in de buurt van Rome, zoals de Via Appia, Via Ostiense en Via Labicana. Enkele bekende catacomben zijn de Catacomben van Domitilla, Catacomben van San Callisto, Catacomben van Priscilla en Catacomben van San Sebastiano.

Waar zijn de Romeinse Catacomben beroemd om?

De Catacomben is een uitgestrekt ondergronds netwerk van grafkamers dat bekend staat om de ingewikkelde fresco's met vroegchristelijke kunst die inzicht geven in het vroege christendom en de oude Romeinse cultuur.

Hoeveel kost een bezoek aan de Romeinse Catacomben?

De rondleiding begint vanaf €20 en de ticketprijzen variëren afhankelijk van de catacombe die je wilt bezoeken en het soort ervaring waar je voor kiest.

Zijn er rondleidingen met uitleg over de geschiedenis van de Romeinse Catacomben?

Ja, er zijn rondleidingen beschikbaar in de catacomben met diepgaande uitleg over de geschiedenis, de betekenis en de kunstwerken die er te vinden zijn. Het wordt sterk aanbevolen om mee te gaan met een rondleiding om het meeste uit je bezoek te halen.